“Çağır sensizliğine, uzat ellerini
Sen yanımda, canımdasın
Bil ki cennet ekiyorum
Geleceğin gün gibi açık
Yanıbaşında sen
Uzatmalar yaşıyor içim
Ve ölüm bile varsa aşkın ucunda
Zamanı iple çekiyorum”…
***
Yukarıdaki dizeler Şair Yükselecek Demirel’e ait:
Biz bugün bir şiir ırmağı;
Yükselecek Demirel’i kaybettik.
Şiirler öksüz kaldı.
Usta bizi bıraktı ve sonsuzluğa doğru yol aldı.
Ardında şiirler ve dizeler…
***
Bir sanat adamı olarak Yükselecek Demirel bu kentin kültür ve sanat elçisiydi.
Kente konulan katkının en görünmeyen sahibiydi.
Kültür ve sanat kenti olgusuna ömrünü adayan, yanan hatta kavrulan bir yürekten fırlamış deste idi.
Kentin kültür ve sanat yayıncılığının da babası ve hamisiydi.
Yerel ve ulusal gazetelerde sanat sayfaları yönetmiş, 1972’de Fethiye’de Güç ve İki Elin Sesi adlı dergileri, 1993’te Damla dergisini yayınlamıştı.
Sanat ve kültür konusunda yayıncılığın her dalında sayısız ürün veren Yükselecek Demirel’in “Damla Sanat Akşamları” ile televizyon yayıncılığında kırılması zor bir rekorunda sahibiydi.
Tüm imkânsızlıklara, zorluklara karşın gerçekleştirilen yüzlerce televizyon programıyla binlerce kültür ve sanat insanını kentle tanıştıran, onları kente kazandıran, onlara platform sağlayan Yükselecek Demirel’di.
Naif’ti…
***
Sanatı bir yaşama şekline çeviren bir ustaydı:
Zira şiirle yaşamak kolay değildi.
Şiire inanmak,
Şiirle doymak,
Şiirle konuşmak,
Hiç kolay değildi
Ve o zor olanı seçti.
***
Bir şiirinde:
“Ağlama demir yürekli sevdiceğim
Bir gün elimde
Can damarı insanlık düşmanlarının
Soluğumda güç
İliğimde üç damla özgürlük
Sana geleceğim” demişti.
Şiir ustası dediğini yaptı.
İliğinde üç damla özgürlükle bizi öksüz bıraktı.
***
Ucunda ölüm olan bir aşkın insanı Yükselecek Demirel iple çektiği zamanını doldurdu. Bu kentin bir kültür ve sanat kenti olarak anılması için çaba gösteren, bu işe ömrünü adayan Yükselecek Demirel’in aziz hatırası önünde saygıyla eğiliyoruz.