Geçtiğimiz yıl ülke genelinde 93 bin ton bal üretildi.
Bu üretimin 17 bin tonu Muğla’dan
Mevsimler iyi gidiyor ve bu sene balcılar üretimi arttırmak hedefindeler.
Arıcılar yeni sezona hazır.
Bahar bakımları tamamladı, kovanlar hazırlandı.
“Rastgele” balıkçılığın verimini arttırır.
Balcıların verimi arttıracak bir söylemi var mı? bilmiyoruz.
Ama ülke genelinde sayıları 6 milyonu bulan kovanları, bal ile dolsun taşsın istiyoruz.
İstiyoruz ki üretimleri artsın, sahte ve kaçak bal satanları da;
“Eşek arısı soksun”.
***
Muğla’da yaklaşık 6 bin aile geçimini arıcılıkla sağlıyor.
Bunlardan 4 bini MAYBİR arıcılık sistemine kayıtlı.
Sisteme kayıtlı üyelerin toplam kovan sayısı ise 1 milyon civarında.
Bunların çoğu da gezginci arıcılık yapıyor.
Uzmanların ifadesine göre;
Hava şartları uygun olursa, arı koloni popülasyonu dengesi yeterli olursa yaklaşık 10 ay çam balı üretimi devam edebiliyor.
***
Oysa bal üretimi konusunda Muğla’da son yıllarda ciddi bir düşüş yaşıyor.
Bir dönem 35 bin ton olan üretim şimdi 15-17 bin ton arasında.
Bu nedenle 2007 yılı ve öncesi bal üretiminin altın çağları olarak kabul ediliyor.
35 bin ton üretim’den 15 bin tona düşmek ciddi bir sorun.
Arıcılar bir sorun deryası içerisindeler.
MAYBİR Başkanı Ziya Şahin, son yıllarda arıcıların ürettikleri balları pazarlamada sıkıntı yaşadıklarını,  2007 yılından bu yana çam balı ihracatında düşüş yaşandığını, daha da önemlisi ihracat yapamadıklarını her fırsatta dile getiriyor.
Yılda yaklaşık 35 bin ton bal üreten Muğla’nın, son yıllarda 15 bin tonlara düşmesinin oldukça düşündürücü olduğunu ifade eden Şahin, üretilen balın sadece ülkenin iç tüketimini karşıladığına dikkat çekiyor.
***
Bu konunun bilim insanlarınca araştırılması gerekiyor.
Bu konuda görev de Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’ne düşüyor.
Yönetmeliği resmi gazetede yayınlanan Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Arıcılık ve Çam Balı Uygulama ve Araştırma Merkezi bu konuyu araştırabilir.
Merkezin kuruluşu ve fiziki alt yapısı bir an önce kurulun istiyoruz.
Merkez kurulsun ki; sektörel ilişkilenmeler ve işbirlikleri de başlasın.
35 bin ton üretimden 15 bin tona düşen üretim ciddi bir araştırma konusu.
Bunun ötelenecek, ihmal edilecek bir tarafı yok.
Yılda 20 bin ton üretim kaybından bahsediliyor.
Bende matematik zayıftır.
Ama bir hesabı gelin birlikte yapalım.
***
20 bin ton bal; 20 milyon kilogram yapıyor.
20 milyon kilogram balın ortalama 10 liradan satıldığı varsayılırsa ortaya 200 milyon liralık bir kayıp çıkıyor.
200 milyon lira, 110 milyon dolara denk düşüyor.
Yani Muğla Arıcılık sektörü bir yılda 110 milyon dolarlık bir kaybın sahibi.
Vay anasını!
***
İl genelinde yaklaşık 6 bin arıcı aile bulunuyor.
200 milyon liralık kaybı her aile başına bölersek ortaya gayri safi milli hasılayı alt üst edecek bir rakam çıkıyor. Her arıcı aile başına yıllık kayıp; 33 bin 300 lira!
Yuh!
Bu gerçek ortadayken MAYBİR Başkanı Ziya Şahin başta olmak üzere arıcılar iyi ki kafayı yemiyor.
***
Yukarıda yer alan yazıyı kaleme aldıktan sonra MAYBİR Başkanı Ziya Şahin’i aradım.
Kendisini Anadolu’nun en ücra yerinde bir yerleşkesinde kovan başında buldum.
Konuyu bir kez de ona aktardım. Verileri doğrulattım.
Ziya Şahin; “Nejat Bey; ilginize teşekkür ederiz. Biliyorsunuz, yıllardır çaba gösteriyoruz ama nafile. Ne siyasiler, ne ticaret odaları, nede yerel yönetimler! Sorunlarımıza ilgisiz kalıyorlar. Hiçbirisinden destek alamıyoruz. Biz kimsenin umurunda değiliz ama Muğla’nın üretim değerlerini, gelirlerini arttırmaya çaba gösteriyoruz” diyerek üzüntülerini dile getirdi.
Yazının başında “Arıcıların üretimleri artsın, sahte ve kaçak bal satanları da eşek arısı soksun” demiştik.
“O eşek arıları bu hesaplamaları yapmayan yerel yöneticileri ve siyasileri de soksun, yüzünü gözünü şişirsin” diyerek sonlayalım.