Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi ilk kez 29 Mart yerel seçimlerinde karışımıza çıktı. Bu sosyolojik argümanla ilk o dönemde tanıştık. Siyasi partiler ve partilerin adayları bu argümanı nasıl kullanacaklarını bilememişlerdi. Sistemde yer alan bilgileri, nüfus artışını, nüfusa dayalı olarak artan seçmen sayısını ve partilere göre oranları bir türlü hesaplanamamıştı. Geçtiğimiz günlerde Valilik, 2011 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçlarını yayınladı. 31 Aralık 2011 itibariyle Muğla nüfusu 838 bin 324 olarak açıklandı. Bir öncesinde ilin nüfusu 817 bin 503′tü. Buna göre il genelinde yaklaşık 21 bin artış yaşandı.Bodrum yaklaşık 6 bin artışla 131 bin, Muğla Merkez 97 bin, Dalaman 34 bin, Datça 17 bin, Fethiye yaklaşık 5 bin artışla 192 bin, Köyceğiz 33 bin, Marmaris yaklaşık 4 bin 500 artışla 82 bin, Milas yaklaşık bin 350 artışla 127 bin, Ortaca 43 bin, Yatağan 45 bin nüfusa ulaştı. İl genelinde Ula ve Kavaklıdere ilçe nüfusunda küçük oranlarda da olsa düşüş var. Ula’nın 23 bin 438, Kavaklıdere’nin nüfusu ise 10 bin 994. Muğla il nüfusunda 2011 yılında binde 25,5 bir artış var. Bu sıradan bir artış değil. 2011 yılında Muğla’da ikamet eden nüfus bir önceki yıla göre 20.821 kişi arttı.Cinsiyete göre nüfus dağılım oranında bir değişiklik yok. Nüfusun yüzde 51′ini erkekler, yüzde 49′unu kadınlar oluşturuyor.838 bin 324 bin nüfusun 428 bin 114′ü erkek, 410 bin 210′ü bayan. Nüfusun yüzde 43.2′si yani 362 bin 513 kişi il ve ilçe merkezlerinde yüzde 56.8′i belde ve köylerde yaşıyor. Muğla’da 2011 yılında Kilometrekareye 65 kişi düşüyor. Muğla nüfusunun % 11,6′sı (97 207 kişi) merkez ilçede ikamet ediyor. Yani Muğla Merkez nüfusu ilin yüzde 11.6′sını oluşturuyor.Muğla nüfusunun yüzde 42′si (352 114 kişi) 30 yaşın altında. bu çok önemli bir veri…Muğla’da 90 yaşın üzerinde ise 358 erkek, 866 kadın ve toplam 1224 kişi yaşıyor. Yaş gruplarına göre en fazla nüfus 74 bin 370 kişi ile 30-34 yaş grubunda bulunuyor. Tüm bu veriler birilerinin dikkatini çekmiştir. Kentin siyasi mühendisleri bu tabloyu önemli bir argüman olarak göreceklerdir. Haklılar ! Bu verilere göre siyaset ve siyasetçi kendine ciddi hedefler koyabilir. Siyasi partilerin il başkanları bu veriler üzerinden bölgesel politikalar geliştirebilirler. Normal de böyle olması gerekiyor ancak siyasi partilerin il başkanları ve yönetim kadroları bu tür bir veriyi görecek, değerlendirecek durumda değil. Ve belki uzunca bir süre il başkanları ve il yönetimlerinin “ne very ile ne de mary” ile işleri olmayacak gibi görünüyor. Siyasi partilerin il başkanları ve yönetimleri parti içi sorunlarla boğuşuyorlar, bırakın teşkilatı bazen kendilerini bile cendereden kurtaramıyorlar. Oralarda pireler berber, develer tellal olmuş. Toplumsal politikalar üretmek mi ? Ne gezer.. Günlük politikaları bile belirleyemiyorlar hatta bir saatlik, on dakikalık bile politika belirleme yetkileri, yetileri kalmamış. Vay ki vay !“Kimin umurunda 817 bin 503 nüfus. Sırası mı şimdi kardeşim 21 bin artışın ? Neymiş; Bodrum 6 bin, Fethiye 5 bin, Marmaris 4 bin 500 artmış ! Elin oğlu gelirken bize mi soruyor birader ? Çok mu lazım il nüfusundaki binde 25,5 artış. Neymiş, bu sıradan bir artış değilmiş, iyi de ne yapalım yani ? Amuda mı kalkalım ! Erkekler yüzde 51, kadınlar yüzde 49′muş ! Size ne kardeşim, siz ne karıştırıyorsunuz ortalığı. Nüfusunun yüzde 42′si de 30 yaşın altındaymış ! Tamam da biz inkar mı ettik” dediklerini duyar gibi oluyorum. Vay ki vay !Bu memlekette 1 oyla milletvekiliği kaçırıldığını, sayısız kere 20-25 oyla seçim kaybedildiğini gördük. O yüzdendir sosyolojik tabanlı verileri ciddiye almamız. Bu yüzdendir rakamlara olan inancımız. Siyasetin, stratejinin ve söylemin en önemli argümanı olan işte bu verilerdir. Peki; bu veriler kimin işine yarar…