ORHAN ABİ
Bir gazeteci için bazı haberleri yapmak, bazı yazıları yazmak zordur.
Böyle anlarda yaşanan acıyı, hüznü içinize atıp yapmanız gerekeni yaparsanız.
Bugün öyle bir gün.
Zira Muğla Belediye Başkanı Orhan Çakır’ı,
Orhan Abimizi kaybettik.
Elbette her ölüm gibi bu ölümde erken.
Bu ölüm bizi çok üzdü.
Bir gazeteci ile belediye başkanı arasındaki ilişkinin dışında o; abi-kardeş, büyük-küçük ilişkisine sahip olduğumuz ender siyasetçilerden birisiydi.
İzmir’den kesin dönüş yaptığımız 1991 yılından 1999’a belediye başkanlığından ayrılmasına kadar onu ve çalışmalarını yakından takip etmiştik.
Bu süreçte zaman zaman çatışmış, karşı karşıya gelmiş olsak da Orhan Başkan iyi niyetini ve samimiyetini asla sorgulamadığımız bir siyasetçiydi.
Kızmak, darılmak onun kitabında yoktu.
Kızmış, darılmış olsa bile bunu sürdürmezdi.
Herkese yetecek kadar hoşgörü sahibiydi.
Elbette onun belediye başkanlığı yaptığı 80’li 90’lı yıllar yerel ve genel siyasetin, ötesinde siyasi çalkantıların ve rekabetlerin yoğun yaşandığı zor yıllardı.
Orhan Çakır, zor yıllara damga vuran birkaç isimden birisi olarak kentin siyasi tarihinde kendine yer açmasını bildi.
Yeni kuşaklar bilmeyebilir.
Orhan Çakır, yerel yönetimde Erman Şahin’le başlayan CHP’nin ilk 40 yılını var eden isimler arasında yer aldı.
Dönem dönem parti içi rekabetler yaşanmış olsa da Erman Şahin’le başlayan CHP geleneği Orhan Çakır’la devam etti.
Belediye başkanlığı, 1999 genel seçimlerinde milletvekili adayı olmak için görevinden istifa etmesiyle sona ermiş olsa da Orhan Çakır, aktif siyasetin içinde partinin kanaat önderlerinden birisi olarak siyasette yer almaya devam etti.
Onu; gülümseyen yüzüyle,
Samimi ve içten davranışıyla,
Babacan tavrıyla, hizmetleriyle,
Sosyal demokratlığı ve Atatürkçülüğü ile,
Yaşam kültürü ve Cumhuriyet değerlerine olan bağlılığı ile,
Ötesinde kadim kültürü koruyan, sahip çıkan Muğlalılığı ile hatırlayacağız.
Çok üzgünüz.
Işıklar içinde uyu Orhan Başkan,
Hoşça kal Orhan Abi…
***
Kopyalanamaz, izinsiz kullanılamaz.
MKG/Nejat Altınsoy Haziran 2020